خبرگزاری حوزه،| آیت الله میرزا سیداحمد مدرس بافقی یزدی سال ۱۳۰۶ق در یزد دیده به دنیا گشود. مقدمات و سطح را در مسقط الراس خود فراگرفت و پس از آن به مشهد الرضا رفت. در حوزه باشکوه مشهد از آیات عظام سید عباس شاهرودی، آقا حسین قمی و میرزا محمد آقازاده بهره برد و به مقامات علمی نائل آمد.
تدریس و شاگردپروری
تدریس ایشان در حوزه مشهد زبانزد و پررونق بود؛ حتی در زمان پهلوی اول که بر روحانیت سخت می‌گذشت، آیت الله مدرس به طور پنهانی در مدرسه سلیمانخان لمعه و قوانین درس می‌داد. پس از شهریور ۱۳۲۰ و تجدید حیات حوزه، اولین درس رسمی را در مسجد گوهرشاد آغاز نمود. حضرت امام خامنه ای آیت الله عبد الطیف تنکابنی و حاج آقا حسن قمی از جمله شاگردان برجسته او بودند. در کنار تدریس فقه و اصول، هیات، ریاضیات و تفسیر را هم به طلاب شایق و لایق آموزش می‌داد.
اسوه اخلاق
ایشان مردی پارسا، مهربان، متواضع، ساده ریست و مورد توجه عموم مردم بود. از راه کشاورزی تامین معاش می‌نمود و روحیه ظلم بصیرت اجتماعی اش سد محکمی را بین او و دستگاه حکومتی طاغوتی ایجاد کرده بود و هیچ اعتنایی به آنها نمی‌کرد.
عروج ملکوتی
گویند که آن مرحوم سال ها قبل از وفاتش، تاریخ وفات خود را به اطرافیان می‌گفت و سرانجام سال ۱۳۹۱ق بدرود حیات گفت و پیکرش در جوار مضجع نورانی امام رئوف حضرت رضا(ع) به خاک سپرده شد.
